Lizbona - dz. 1 - przylot

W Lizbonie po wylądowaniu, długo czekamy w samolocie na wypuszczenie, muszą podjechać archaiczne schodki, a na płycie lotniska oczekują 2 autobusy. W hali bagażowej czekam krótko, ciągnąc za sobą plecaczek, torba duża wyskakuje wcale sprawnie po chwili, a ja przechwytuję zręcznie te 22 kg. bagażu na wózek i w drogę. Jan ukazuje się wkrótce, co skutkuje zajęciem miejsca w gościnnej Tojotce, która jakże sprawnie pokonuje szerokie arterie stolicy Portugalii. Po drodze przystanek w zona sport, gdzie wybieramy dla gospodarza nową rakietę tenisową, bo starą skruszyl w akcji. Na kwaterze gościnnie jak zawsze, stary pokoik na pięterku czeka. Coś mi czachę rozsadza, jakaś podrożnicza migrena, ibuprom zalatwia sprawę, choć trochę otumania.
Po herbatce objeżdżamy najbliższą okolicę z punktem widokowym na Tag i klasztor Jeronimos włącznie. Następnie spacer nad Tagiem oraz rybne zakupy w tutejszej biedronce. Po powrocie Pani domu, powtórna wyprawa do miasta i w okolicach parlamentu buszowanie przez 2 godziny w tutejszych antykwariatach. Połowy godne znawców sztuki, 2 lampy wiszące, 1 patera, 20 kieliszków oraz piękny i monumentalny kandelabr świecowy, przerobiony na elektrykę. Zabawy co nie miara, a i satysfakcja z udanych zakupów ogromna. Właściciel przybytku elastyczny co do negocjacji cenowych. Pakujemy wszystko do czarnej bryki i przez zatłoczoną, popołudniową Lizbonę wracamy na chatę, gdzie poddajemy się uczcie z rybami w roli głównej. Dzień pierwszy niezwykle udany, ale kiedy ja wreszcie padnę, bo na nogach i w powietrzu funkcjonuję od godziny 4.30, a i wpisik dla Was trzeba uczynić, Za oknem szum Lizbony, zapach oceanu i szczekanie tutejszych psów.

Zdjęcia (10)

Komentarze (1)